Twee portretjes uit de VS, naar opgave van de verkoper uit de jaren zeventig. Aan het begin daarvan dan toch, schat ik. Want hoe later in dat decennium, hoe fletser en ook obligater blootfoto’s er zeker in kleur uit gaan zien. Dat zal iets met de gebruikte chemie in de fotolabs van die tijd te maken hebben en met de goedkope point-and-shoot-camera’s die toen massaal op de markt waren. Maar ook met de daarmee gepaard gaande transformatie van de foto als gekoesterd bewaarobject naar wegwerpartikel.
Er werd indertijd althans door amateurs duidelijk slordiger en onverschilliger gefotografeerd. Foto’s uit labs uit de jaren tachtig zijn al weer veel beter in hun kleuren, maar die hebben wat mij betreft tegelijk ook allemaal iets ordinairs – of het nou al dan niet om huis-, tuin- en keukenbloot gaat. Ik heb maar een stuk of wat foto’s uit die periode in mijn verzameling, maar sla geen acht meer op wat er in het veilingaanbod nog meer uit te halen valt. In het genre waar het op deze site over gaat, is het een vloed van trash, fantasieloosheid, porno en gelikte pseudo-glamour die je vanaf de eighties over je krijgt uitgestort.
Foto’s uit de prille jaren zeventig staan zogezegd nog aardig met hun rug naar de moderne tijd toegekeerd. Als de verkoper me over deze foto’s had gemeld dat ze uit de jaren zestig of vijftig afkomstig zijn, had ik hem zeker ook geloofd. Het zal behalve door die zeepkleurtjes tevens komen door de onschuld en speelsheid die ik er nog in denk te bespeuren.
Ja, ook in de jaren tachtig liet een vrouw zich nog wel eens bloot boven op de koelkast of aan het aanrecht portretteren, maar dat ze tegelijkertijd dan ook lachend naar haar blootfotograaf zwaaide – nee dus. Een glorieuze overwinning voor de emancipatie van de vrouw,. Maar ook de dood in de pot voor al die gezellige, argeloze blootfotografie waarmee onze voorouders het tot dan toe altijd prima hadden kunnen doen.
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish