
De foto zelf boeide me niet in het bijzonder, maar aangezien het hier een experiment in blootfotografie betreft dat ik nog niet eerder was tegengekomen, vond ik dat hij allerminst in mijn verzameling mocht ontbreken. Het is een gecondenseerde variant van het – vaker voorkomende – type portretten waarin een vrouw ‘versmelt’ met een op een muur geprojecteerde dia.
Uit de beschrijving leidde ik af dat de maker ervan onbekend is, mét de anonimiteit van de afgebeelde vrouw de twee belangrijkste voorwaarden die ik stel aan foto’s waarin ik geïnteresseerd ben. Volgens de Amerikaanse verkoper komt hij uit verzameling waarin meerdere leden van één familie zich in de jaren zeventig op overeenkomstige wijze hebben laten vereeuwigen.
En inderdaad, behalve deze foto had de aanbieder er ook nog een van een man wiens geslachtsdelen eveneens met zo’n vlinder (en die schaduw daaronder, is die van een kat?) zijn ‘ingekleurd’. Aha, een private liefhebberij denk je dan – helemaal goed. Totdat dan na weken wachten de post komt en je al meteen het stempel van de fotograaf op het diaraampje ziet. Dus tóch een pro of semi-pro, in ieder geval iemand die niet in mijn pantheon van naamloze amateur-blootfotografen kan worden opgenomen. Klote!
Deze kont blijkt te zijn gefotografeerd door Allen Stross. Ik moest hem googlen. Hij overleed in januari 2017 op 93-jarige leeftijd in zijn woonplaats Berkeley in Californië, waar hij een grote bekendheid genoot als fotograaf van mensen, bijeenkomsten, historische gebouwen en activiteiten voor senioren. Hij maakte zich verder voor de lokale gemeenschap dienstbaar als lid van een hele trits maatschappelijke instanties. Daarnaast verzorgde hij workshops fotografie voor wie daar maar in geïnteresseerd was.
Uit wat ik in zijn necrologieën over hem lees, moet het in Berkeley een geliefd man zijn geweest. Zijn van internet geplukte portret hieronder neemt me postuum in elk geval onmiddellijk voor hem in. Ook in jongere gedaanten leeft hij online nog met een enkel portretje voort. Maar van het oeuvre dat hij de wereld naliet verder geen spoor, laat staan van zijn werk uit zijn wilde jaren: zijn ‘vlinderperiode’.
Ook voor deze blootfotograaf dus maar dit uiterst bescheiden monumentje in de vorm van een stukkie. Je bent nog niet vergeten, Allen!
