
Als ik een verzameling oude kiekjes van picknicks was gaan aanleggen – wat ook nog wel eens door mijn hoofd heeft gespeeld – had ik me er niet druk over hoeven maken. Maar nu het blootfoto’s zijn geworden, kijkt er vaak genoeg een extra beschaafde versie van mezelf mee bij wat ik her en der in het genre opduikel. Handig, zo’n mannetje.
Elke dag wikken we gezamenlijk wel een paar uur over foto’s die wel of niet in deze collectie passen. Kopen we niet te veel van die vergeelde plaatjes waarop iemand in steeds dezelfde situatie of pose te zien is? Moet er niet beter worden gezocht naar foto’s waarin de tijdgeest een behoorlijk woordje meespreekt (het hippietijdperk!)? Hebben we eigenlijk al een idee van hoe de blootfotografie in China, in Rusland en elders achter het toenmalige IJzeren Gordijn werd gepraktiseerd? Blijft het in de tussentijd ook allemaal nog wel een beetje betaalbaar? Etcetera, etcetera.
Hij (of is het toch een zij?) en ik zijn het er alvast van meet af aan over eens dat de zoekopdracht ‘meisje’ en elke buitenlandse vertaling daarvan voor ons taboe is. We voelen er natuurlijk niks voor om in een heel foute categorie van het veilingaanbod te belanden en vervolgens de zedenpolitie aan de deur te krijgen.
“Niet vergeten: Barbara” verder lezen