Kerstavond en de morning after

Twee Ektachrome-dia’s uit 1968 of 1966, de gedrukte jaartallen op de kartonnen kadertjes zijn net iets te vaag om daarover zekerheid te kunnen verschaffen. Over de maand waarin ze door Kodak zijn ontwikkeld, kan daarentegen geen misverstand bestaan, dat is ‘DEC’. Uit de opnamen zelf valt wel af te leiden dat ze hoogstwaarschijnlijk in kersttijd zijn gemaakt. Op de foto hierboven is nog net een stukje van een glinsterende feestslinger zichtbaar, en op de achtergrond zijn een kandelaar met rode kaars en wenskaarten te ontwaren.

Nog wat extra secundair bewijs: op veel oude Amerikaanse foto’s zie je terug dat mannen hun echtgenote tijdens kerstavond een huispyjama, een nachthemd, een babydoll of spannende lingerie cadeau deden. Goede traditie was dan kennelijk dat ze er direct na het uitpakken ook in poseerde. Een beproefde ‘kat-op-het-spek’-methode die overigens weer níet specifiek Amerikaans is; ik ben de damesmodezaken vroeger zelf ook wel af geweest met het schijnheilige voornemen om mijn vriendin met een foto van zichzelf in een keelsnoerend, La Perla-achtig setje te verblijden. Daar kwam, een beetje blootfotograaf eigen, verder geen kerstgedachte aan te pas.

Voor Dia 1 poseert deze vrouw nog op dusdanig onbestemde wijze dat een gulle gever annex blootfotograaf er een tikje onzeker van zou kunnen raken. Is ze er potverdorie eigenlijk wel dolgelukkig mee? Is het vertwijfeling of, erger nog, een blik van diep doorvoeld nausée waarmee ze haar ogen ten hemel heft? En moet ze zo’n babydoll nou ook per se zó verschrikkelijk decent dichtknopen? Gelukkig hebben we ook dia 2 nog…

Vraag is dan meteen wel: waar is dat koordje om haar hals nu ineens gebleven? Waar komt dat kettinkje plotsklaps vandaan? En missen er op deze opname niet wat oogschaduw en eyeliner? Is er misschien enige tijd overheen gegaan tussen het maken van dia 1 en dia 2… ja zeg een hele liefdesnacht? Op grond van haar glimlach, de nou wel héél laconiek open gelaten babydoll en het ontbreken van de make-up is het voorstelbaar dat we hier meekijken op een typische morning after. Alleen het bijbehorende eerste sigaretje (mensen rookten vroeger) mist dan nog.

Onmiddellijk je tanden poetsen bij het opstaan, deed je ook in de relaxte jaren zestig vermoedelijk niet na een liefdesnacht. Maar – om helaas opnieuw te moeten eindigen met een raadsel: begon je de dag dan wél met het stiften van je lippen? Of brandde in dit huishouden ook op dat tijdstip de kerstverlichting alweer, waardoor alles op deze foto automatisch in dezelfde rode gloed stond?