Hebzucht

Soms zie ik op een veiling een blootfoto die niet per se ‘nodig’ is in mijn verzameling en die ik toch wil hebben. Ik let dan ook even helemaal niet op de aanschafprijs die ermee is gemoeid.

Geloof het of niet, maar bij deze dia viel ik als een blok voor de kleuren. Het schilderachtige, bijna transparante wit van dat lijf (ja, ingeflitst), het oranjegeel van het badlaken en die zeepkleurtjes van die toch al intrigerende achtergrond. Ik zou hem als cibachrome zo bij me thuis ophangen als de muren hier intussen al niet hartstikke vol waren. Dat geldt ook voor de foto hieronder. Uit de boedel van een printshop in Chicago, en nooit door de maker opgehaald.