Beeldrijm (9)

Eens in de zoveel tijd kom ik erachter dat op een veiling twee of meer foto’s van dezelfde vrouw worden aangeboden, maar dan met onderlinge tussenpozen van maanden of jaren. Dat is ook hier het geval. De foto links kocht ik een jaar of twee, drie geleden. De rechter dook pas onlangs op in het portfolio van een handelaar. Een man van wie ik niet zeker helemaal weet of het nou ook die Duitser is die me dat bikiniportretje aan de hand deed.

Verkoper 1 heet Nico B. Verkoper 2 heeft dezelfde achternaam, maar bij hem is het Dirk van voren. Nico B. werd vorig jaar om mij onbekende redenen definitief van de veiling geschorst, Dirk B. moest afgelopen maand voorgoed het veld ruimen. Niet onwaarschijnlijk dat het om een en dezelfde persoon gaat. Iemand die de boel klaarblijkelijk herhaaldelijk besodemieterde.

Zelf moet ik van Nico in elk geval nog altijd een aankoop toegestuurd krijgen, dus ik hield ook mijn hart vast toen ook Dirks toko ineens bleek opgedoekt. Een geroyeerde verkoper wordt er door de veiling weliswaar aan gehouden om nog lopende bestellingen netjes af te wikkelen, maar er is niets of niemand die daar namens jou ook op kan of wil toezien. En het is me alleen al dit jaar drie keer overkomen dat aangeschafte foto’s ‘onderweg kwijtraken’.

Het zijn verliesposten waar je bloedchagrijnig van wordt omdat je machteloos staat. Naar restitutie van de bestede euro’s en dollars kun je fluiten. Helemaal crazygek word je als je precies diezelfde ‘kwijtgeraakte foto’ dan later weer in het aanbod van een verkoper ziet opduiken.

Een klein Wunder daarom dat ik deze twee fotootjes alsnog kan matchen. Danke schön, Dirk B., toch maar. Het beeldrijm erin gaat natuurlijk fabelhaft op voor de pose die deze geliefde voor haar blootfotograaf aanneemt. Maar nu ik ze allebei in mijn verzameling heb, is enige bescheidenheid over wat er uit blikken, lichaamshoudingen en situaties in het genre zoal kan worden afgelezen natuurlijk wederom op zijn plaats. (Ik schreef er hier ook al eens over.)

De blik op de foto links heb ik ooit als exemplarisch gezien voor de forse doses tegenzin waarmee vrouwen zich aan ’s mans blootfotografie in huis, tuin, bed, bad, bos, strand & keuken onderwierpen – ik baseerde er de naam van deze site op. Maar nu ik inmiddels 500 foto’s verder ben, moet ik terugkomen op mijn aanname dat het een mannenliefhebberij was (en is) die zichtbaar tot veel echtelijk gesoebat en gedoe leidde.

Op het overgrote deel van de verzameling wordt heus niet zo moeilijk als hierboven gekeken, laat staan dat ik er dan ook maar meteen conclusies aan zou kunnen verbinden, zoals de rechterfoto wel weer bewijst. Heus niet erg om voor een foto met Kunstwollen (Een Duitse term voor artistieke aandrang, leerde ik) weer eens in bikini of negligé op je knieën te moeten, maar laat het dán ten minste op een zacht bed zijn en niet op de Heuga Teppichfliesen.