Als je er eenmaal op gaat letten, zie je dat sommige amateurfotografen aan een blootportret van hun vrouw nog een visueel grapje toevoegden. Een vindingrijke beoefenaar van het genre ensceneerde zijn opname zo dat er iets extra’s op viel te ontdekken: een beeldrijm. Het zal een bewijs van zijn creativiteit aan zichzelf geweest. Aan de geliefde die hij geheel of gedeeltelijk ontkleed voor zijn lens had weten te krijgen. En misschien ook wel aan ons.
Geen fotograaf tenslotte die bewust voor de vergetelheid en de anonimiteit met zijn camera in de weer is als hij zijn liefhebberij ook maar enigszins serieus neemt. Wat, in weerwil van hun aard, toch ook voor strikt voor privégebruik gemaakte portretten zal gelden. Met beeldrijm richt een blootfotograaf zich over het hoofd (en het lijf) van zijn model heen op een tweede, hem onbekende toeschouwer. ‘Kijk ook naar mij!’ zegt de fotograaf met zo’n foto, ‘ik heb er een stukje van mezelf in gestopt’.
Ik heb de afgelopen maanden aardig wat oude foto’s in dit subgenre aangekocht. Grappige en inventieve foto’s, waarbij je pas in tweede instantie ziet waar ‘m voor de maker nou de lol in zat, heel flauwe, en ook foto’s die het alleen maar wilden hebben van hun symmetrie, zoals deze twee hieronder.
Ze deden me onmiddellijk denken aan de onweerstaanbare behoefte van eigentijdse huiskamer-stylistes om van allerlei voorwerpen (houten ganzen en eenden, potten, vazen, enz.) steeds twee dezelfde exemplaren in hun vensterbank tentoon te stellen.
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish