Drie onlangs aangekochte foto’s die worden toegeschreven aan de Franse fotograaf Roger Schall (1904-1995). Hij maakte ze als publiciteitsmateriaal voor het Parijse lingeriemerk Diana Slip (ook wel geschreven als Diana-Slip), dat zijn hoogtijdagen beleefde in de jaren dertig van de vorige eeuw. Net als zijn illustere collega’s (Brassaï, Jean Moral en Germaine Krull) werkte Schall anoniem voor het luxe modehuis, dat was opgericht door een kleermaker die luisterde naar de naam Leon Vidal. Doorgewinterde verzamelaars in het genre van de erotische fotografie in de Années folles kunnen de verschillende stijlen van de genoemde vier fotografen evenwel moeiteloos van elkaar onderscheiden.
Als eerder vermeld ben ook ik me in die fotografie uit die periode gaan interesseren. Als het budget het toelaat, schaf ik van tijd tot tijd vintage prints en RPPC’s in dit specifieke genre aan. De kans om daarbij op originele Diana Slips van Brassaï en van Krull te stuiten, lijkt vrijwel uitgesloten. Maar die van Jean Moral en Schall worden af en toe nog wel op online veilingen aangeboden.
Met name die van Schall, zo weet ik ondertussen, zijn in de regel hartstikke duur. Ze gaan onder de virtuele hamer voor zo’n 600 tot 1000 dollar per stuk, dus ik houd het er maar op dat ik met het verwerven van bovenstaande drie foto’s veel geluk heb gehad. Ik tikte ze voor minder dan dertig euro per afdrukje op de kop bij een Franse handelaar die toch echt wist dat het hier Schalls betreft. Misschien dat ze zo goedkoop weg mochten omdat je er duidelijk aan af kunt zien dat ze al bijna honderd jaar door vele handen zijn gegaan. Een kreukje en een rafelrandje hier en daar moet ik dus op de koop toe nemen.
Vidal was met zijn pikante lingerie de grote concurrent van Jules en Nativa Richard, die onder de naam Yva Richard eenzelfde clientèle van liefhebbers van fetish-kleding en sexy damesondergoed bedienden. Volgens auteur en verzamelaar Alexandre Dupouy heeft Vidal die opponenten uiteindelijk ook te gronde gericht dankzij het veel omvangrijkere distributienetwerk waarover hij beschikte. Waar de Richards het van bestellingen per postorder en damesbezoek op afspraak in hun privésalon moesten hebben, bracht Vidal eigenhandig een hele reeks erotische tijdschriftjes op de markt om daarin zijn spullen aan de man te brengen.
Het weinige dat verder over Vidal en Diana Slip bekend is, staat opgetekend in de diverse boeken die Dupouy over fotografie in het Parijs van de jaren twintig en dertig schreef. Ik heb tenminste in mijn eigen bibliotheek en uit andere bronnen weinig of geen extra informatie erover kunnen vinden. In de in 2018 verschenen monografie Brassaï van Peter Galassie en Stuart Alexander komt diens bijverdienste voor Diana Slip bijvoorbeeld ook maar mondjesmaat aan de orde.
Het neemt niet weg dat ik, na de tentoonstelling en boek For Your Eyes Only, al heel, heel voorzichtig droom van een soortgelijk project waarin de fotografische meesters van de Années folles over het voetlicht komen. Twee Nederlandse Schall-, Grundworth- en Biederer-verzamelaars die ik recent leerde kennen, willen zo’n initiatief alvast wel ondersteunen en het – zo mogelijk – mee naar een internationaal niveau helpen tillen. Allicht moet dan zeker ook Alexandre Dupouy willen aanhaken. Als het coronavirus is bedwongen, hoop ik hem in Parijs een keer te kunnen ontmoeten.
Dutch
English
French
German
Italian
Portuguese
Russian
Spanish